REGIO – De sociale huisvestingsmaatschappij (SHM) Denderstreek antwoordt in een persbericht op de vraag waarom niet meer sociale woningen worden gebouwd.
De afgelopen weken verschenen verschillende persartikels over de sociale huisvesting. Bovendien lijkt de verantwoordelijke minister Mathias Diependaele (N-VA) het budget voor de bouw van sociale woningen niet op te krijgen.
De SHM Denderstreek is actief in 14 gemeenten en heeft een patrimonium van meer dan 2.200 huurwoningen en appartementen bestaat. Toch staan meer dan 6.500 kandidaat-huurders op de wachtlijst. De gemiddelde wachttijd bedraagt ondertussen 6 jaar met Aalst ( 3.600 kandidaten), Ninove (2.100 kandidaten) en Erpe-Mere (1.900 kandidaten) als ’toppers’ met de langste wachtlijst en wachttijd.
Verklaringen
Waarom wordt dan niet méér gebouwd? Denderstreek ziet daarvoor een aantal verklaringen.
- De beschikbaarheid van bebouwbare gronden. Bouwen kan niet zomaar overal, ook niet voor een sociale huisvestingsmaatschappij.
- De stedenbouwkundige voorschriften om een bouwvergunning te verkrijgen.
- Voor sociale woningen en appartement gelden specifieke minimale normen met hogere drempels en zeer complexe procedures.
- Er is steeds een uitgebreid overleg met de lokale overheden in de aanloop naar een sociaal woonproject.
- De feedback van de betrokken omwonenden leidt tot aanpassingen en soms buurtprotesten.
- De hervorming van de sociale woonmaatschappijen. Vanaf 2023 kan nog slechts één sociale woonmaatschappij actief zijn binnen een werkingsgebied. Daardoor staan nieuwe projecten vaak in wacht.
Projecten
De SHM Denderstreek heeft zo’n 40 projecten op stapel de komende jaren en hoopt meer dan 1.200 extra woonentiteiten te verwezenlijken. Helaas volstaan deze niet om de 6.500 kandidaten op de wachtlijst te helpen.
Meer bestaande panden in de steden verbouwen is voor groepsbouw niet steeds evident. Individuele woningen verbouwen is budgettair en praktisch niet altijd haalbaar.
Toch gebeurt dat: het woonproject Sint-Jorisstraat in Aalst, de site van de Arme Klaren in Geraardsbergen, de pastorie van Letterhoutem, het klooster in Wichelen en het IZOO project in Oosterzele zijn hiervan goede voorbeelden.
De laatste jaren is ook meer aandacht voor alternatieve woonvormen: cohousing of woonerven. Maar ook dat zijn geen zaligmakende oplossingen om het tekort aan betaalbare woningen op te vangen. De prijs van de woningen is een kwestie van vraag en aanbod. De vraag is hoog, het aanbod is schaars.
Een snellere inhaalbeweging voor betaalbare en kwaliteitsvolle woningen kan enkel door veel meer nieuwe woningen en appartementen te bouwen.
Info: SHM Denderstreek.
MLI
