NINOVE – “Het is heel hectisch momenteel en moeilijk om alles op een rijtje te zetten”, vertelde ons Line. We spraken haar daags na het overlijden van haar vader, Jacques Timmermans.
“Pas nu komt het allemaal samen, met die massale steunbetuigingen vanuit alle mogelijke hoeken. Hij was enorm sociaal actief en overal in geëngageerd. Ik word nu van alle kanten gecontacteerd; het is overweldigend, het overvalt me. Daar heb ik vroeger nooit zo bij stilgestaan omdat hij voor mij gewoon mijn paps was.”
Discussies
Jacques Timmermans heeft natuurlijk altijd een heel druk leven gehad.
“Dus ik heb hem thuis dikwijls ook niet gezien, hij was vaak afwezig. Maar als hij er was, was het altijd wel gezellig. Of meestal, toch. We hebben zowat dezelfde karaktertrekken, een zekere ‘koppigheid’, en onze meningen konden weleens botsen. Hij was heel vurig in de verdediging van zijn overtuiging. Je kon daar vaak niets tegen inbrengen. De discussies liepen soms hoog op en als het te vurig werd, stapten we snel over op een ander gespreksonderwerp, om de lont uit het kruitvat te halen. Dan gingen we over op het weerpraatje.”
Fier
Dat is het eerste, wat in Line opkomt als ze aan vroeger denkt.
”Hij zei ook altijd hoe fier hij was op zijn dochter. Hij had er maar één en stelde me altijd trots voor als er weer eens nieuwe gezichten opdoken. Toen ik klein was nam hij me ook weleens mee op zijn schouders naar een betoging of een optocht. Hij wilde me die geëngageerdheid bijbrengen. Hij had het er ook altijd over, dat we van simpele komaf zijn en dat moesten blijven koesteren. ‘Doe maar gewoon’, dat is me altijd ingepeperd geweest.”
Voetsporen
Toch is Line niet in de politiek gegaan.
“Hij wilde graag dat ik in zijn voetsporen trad. Maar daartoe heb ik me nooit geroepen gevoeld. Dat was voor hem een grote teleurstelling. Maar ik had gewoon die ambitie niet, dus ik liet me niet overhalen. Mijn interesses lagen elders, zoals in de fotografie. In het avondonderwijs volgde ik uiteindelijk nog een opleiding van 5 jaar omdat ik dat eigenlijk al heel lang wilde doen. Uiteindelijk heeft hij er zich wel bij neergelegd en was hij opnieuw bijzonder trots toen hij zag wat ik met die fotografie deed. De laatste keren dat ik hem zag glunderen, was bij zijn bezoekjes aan mijn tentoonstellingen.”
Covid
Jacques had vorige maand een covid-besmetting opgelopen.
“Hij is daarmee een eerste keer opgenomen in het ASZ Aalst, op de gewone covid-afdeling, niet op intensieve. Daar heeft hij een tiental dagen gelegen. Toen hij aan de beterhand was, hebben ze hem naar huis laten gaan, weliswaar in quarantaine, en moest hij een zuurstoftherapie volgen. Uiteindelijk is hij maar vier dagen thuis geweest: de zuurstoftherapie volstond duidelijk niet.”
Hij is dan opnieuw vervoerd naar het ASZ Aalst, dit keer op intensieve zorgen.
“Donkerrode rozen kleuren de stilte, die je achterlaat.”
“Ze hebben hem dan in een kunstmatige coma moeten brengen voor intubatie. Dan was het eigenlijk van dag tot dag: afwachten of de behandeling aansloeg. Op een gegeven moment hebben ze hem toch kunnen laten ontwaken en leek het de goede kant uit te gaan. Hij is overgebracht naar het ASZ Geraardsbergen. Maar plots, op 24 uur tijd, ging het steil bergaf. Er waren allerlei complicaties opgetreden. Vanaf dan was vrij snel duidelijk, dat er geen hoop meer was. Hij is gisterennacht de 16de december overleden. Zijn hele leven heeft hij het onrecht bestreden, maar bij dit onrecht dat hemzelf te beurt viel, heeft hij de strijd verloren.”
Info: de uitvaartdienst heeft donderdag 23 december in beperkte kring plaats in het rouwcentrum De Deyn. Vanaf 10 uur kan je die plechtigheid volgen via de livestream.
Je kunt daarna vanaf 10.45 uur een laatste groet brengen aan Jacques op de begraafplaats van Appelterre-Eichem.
MLI
