VOORDE – Nog twee weken stevig doorwerken en dan leggen Conny en Gustaaf er definitief de riem af. Hun bekend restaurant Den Board zal nadien een doorstart maken onder andere uitbaters. Zelf kijken ze met goede herinneringen terug naar een drukke, maar aangename periode.
“We namen 20 jaar geleden de zaak over van Jean-Pierre, den echte Board”, vertelt Gustaaf. “Aanvankelijk was het vooral omwille van de zaal achteraan, waar we zoals in Denderleeuw bussen ontvingen voor een dagprogramma. Maar het restaurant vooraan zelf liep ook goed. Ik ben dan een koksopleiding gaan volgen, toen was dat nog verplicht. We hielden het restaurant open van vrijdag tot zondag. Zo’n zaak moet je met twee van harte doen, je moet er alle twee achterstaan.”
Ribbetjes
Dé specialiteit zijn de ribbetjes, gebakken op de grill, al mag het stoofpotje er ook wel zijn. “Mijn geheim voor de ribbetjes? Je moet ze bakken en niet stomen, zodat het vlees er nog blijft aanhangen. Een goed gebakken ribbetje moet nog sappig zijn en niet droog. Voor ons geen massaproductie, waar je ze op voorhand stoomt. Als de platen goed warm zijn, bak ik ze op een kwartier gaar. Dat én goed marineren is belangrijk. Ik serveer ze enkel met mosterd.”
Een zware stiel? “Welk beroep in de horeca is dat niet. Ik heb van mijn 18 gewerkt, met de legerdienst erbij zal dat dus 52 jaar zijn. Maar als we stoppen hebben we geen wilde plannen. Gewoon genieten. Fietsen doe ik graag, als het goed weer is alle dagen. Dat zijn tochtjes van 30-35 km, niet meer. Aan de kust, waar we wonen, ben je in de goede lucht, in de mooie natuur en je kunt af en toe eens stoppen. We hadden voor juni een reis per auto naar Italië gepland, maar met dat coronavirus zullen we afwachten. Veel reizen hebben we trouwens nooit gedaan, behalve de klassieke wintervakantie in Oostenrijk. In de zomervakantie waren we twee weken gesloten en dat was het.”
New Edelweiss
Ook Conny weet wat werken is. “Ik werk al van mijn 15de. In Denderleeuw hebben we 25 jaar geleden de New Edelweiss opgestart. Daar boden we programma’s aan voor mensen van de derde leeftijd, die daar per bus naartoe kwamen. 20 jaar terug zijn we dan naar de Ophemstraat verhuisd. Die bussen kwamen van heinde en ver. ’s Morgens ontvingen wij hen met koffie, nadien volgden een modeshow en kledingverkoop. Dan kregen ze een middagmaal en in de namiddag was er bingo of dans en amusement. Rond 17 uur serveerden we nog boterhammen en om 18 uur trokken die mensen content met de bus naar huis. Het waren mooie tijden: veel gewerkt, ja, maar ook veel plezier gehad. Vijf jaar geleden zijn we daarmee dan gestopt.”
In 2003 hadden ze het restaurant volledig verbouwd. “Op 3 weken tijd”, benadrukt Gustaaf. “Alles in orde laten zetten, zodat we met alle normen qua veiligheid en hygiëne in regel waren. We hebben hier een mooie tijd gehad, met goed personeel dat je moet soigneren. Vijf jaar terug hebben we besloten om de zaak af te bouwen. Zondag 22 maart zijn wij voor de laatste keer open. Dan hebben we nog een week tijd om alles proper achter te laten voor de nieuwe uitbaters. Eigenlijk heb ik het nu zwaarder dan toen we stopten met de busreizen.”
Dat gevoel deelt ook Conny. “Ik had niet verwacht dat het me zo zwaar zou vallen. Maar ook de klanten betreuren dat we stoppen. We hebben al veel cadeaus gekregen. Toen we ons afscheid bekend maakten op Facebook kwamen veel reacties binnen van onze vaste klanten. Weet je dat sommigen onder hen hier zelfs hun vaste tafels hadden? Er zijn hier zelfs koppeltjes gevormd.”
De weekends zullen na 22 maart helemaal anders zijn. “Maar dan kunnen we eindelijk ook eens van het weekend genieten aan zee.”
Info: Den Board.MLI
