NEDERHASSELT – Zo kwiek als een honderdjarige kan zijn, zo oogde Maria Cooreman bij de viering van haar 100ste verjaardag.
De leden van de dorpsraad en verschillende verenigingen hadden na twee jaar terug een nieuwjaarsreceptie kunnen organiseren, zondag 8 januari in het Hof Ter Beke.
Natuurlijk stond Maria hierbij centraal: zij was op 2 januari 100 geworden en vierde graag het nieuwe jaar in goed gezelschap van haar kinderen en kennissen.
Praten met een kwieke honderdjarige is altijd een aangename en vooral een relativerende ervaring. Zij vormde daarop geen uitzondering.
“Nooit gedacht, dat ik zo lang ging leven”, vertelde Maria ons. “Maar van 90 tot 100 jaar is het snel gegaan. Tot dan voelde ik me niet oud; nu met die 3 cijfers begin ik het toch te voelen, een dag per keer.”
Herinneringen
Hoe ouder je wordt, hoe meer verleden je hebt en hoe meer herinneringen je kunt ophalen aan droeve en blije gebeurtenissen. Dat is ook zo bij Maria: aan haar man, die ze op de dorpskermis leerde kennen maar op 48-jarige leeftijd verloor in een ongeluk, haar drie kinderen, de gezelligheid van de buurt, haar dagelijkse bezigheden.
Het was alleszins een mooie tijd. “Veel beter dan nu op het vlak van gezelschap, de buren; de deuren stonden altijd open en iedereen sprak tegen iedereen. Nu leeft iedereen eenzaam.”
Haar recept om 100 jaar te worden lijkt de evidentie zelf: “Maken, dat je met iedereen overeenkomt, geen haat of ruzie. En dagelijks een beetje werk, niet te zwaar, maar bezig blijven, eten en een koffietje drinken. Zo passeren de dagen en geraakte ik tot de 100.”
MLI
