NINOVE – De lokale afdeling van het Rode Kruis zette Theo Vernaillen woensdagavond 7 september letterlijk in de bloemetjes. Hij gaf voor de 100ste keer bloed.
Theo weet nog precies de aanleiding voor zijn eerste bloedgift.
“In augustus 1980 was ik jobstudent in de toenmalige GB. Ik zag daar een ongeluk gebeuren en in september heb ik een cursus eerste hulp gevolgd. Meteen zegden ze me, dat ik ook bloed kon geven. Van toen is het begonnen.”
Donor en vrijwilliger
Woensdag is Theo aan zijn 100ste bloedgift toe.
“Je kunt maximaal 4 keer per jaar geven, maar dan mag je echt niets mankeren zoals bij ziekte of na een reis naar sommige landen. Bij mij stond het ijzergehalte vaak wat laag, waardoor ik niet altijd kon geven. Het zijn uitzonderingen, die op 25 jaar 100 keer bloed kunnen geven. Ik heb daar 42 jaar over gedaan. Zolang mijn gezondheid het toelaat, zal ik donor blijven.”
Theo was ook al lang actief als vrijwilliger in het Rode Kruis.
“Zoals gezegd, ben ik in 1980 als vrijwilliger begonnen en ik heb dat 35 jaar gedaan. De laatste 10 jaar daarvan stond ik voor de organisatie van de bloedinzamelingen en het zoeken naar vrijwilligers. De aanwezigheid op de sportmanifestaties liet ik dan aan de jongere elementen over. Toen ik naar Brussel ben gaan werken, heb ik het nog 2 jaar volgehouden, maar uiteindelijk ben ik gestopt. De treinverplaatsingen tussen Brussel, Ninove en Herfelingen, waar ik woon, waren er op de duur teveel aan. Het werd wat zwaar, al hielp ik tussendoor nog wel eens.”
Zoektocht
Vroeger was het Rode Kruis aanwezig op de jaarmarkt in september om nieuwe bloedgevers letterlijk van de straat te plukken.
“Eind juni deden wij ook aan de Carrefour een extra inzameling. Dat is nu weggevallen. Het kost immers altijd meer om het materiaal iedere keer heen en weer te verhuizen. Als er geen volledige bezetting is, weegt dat natuurlijk financieel door. Daarom zijn die tussentijdse inzamelingen wat afgebouwd, al blijft de zoektocht naar nieuwe bloedgevers noodzakelijk.”
“Als niemand bloed geeft, kan niemand bloed ontvangen.”
Het aantal donors is duidelijk verminderd.
“Maar dat komt ook door de strengere normering. Nu zien ze bijvoorbeeld onmiddellijk als je ijzergehalte te laag staat, terwijl dat vroeger pas na de gift bleek. Er zijn ook veel uitsluitingen omwille van bepaalde contacten of reizen naar sommige landen met incubatieperiodes van 1 tot 3 maand. Door die evolutie van de wetenschap is de selectie strenger geworden. Al heb je natuurlijk nog altijd mensen, die schrik hebben van een prikje.”
Motivatie
Meestal word je bloedgever via een kennis of een kameraad en blijf je die nadien ook zien.
“Je ontmoet daar mensen. In Appelterre of Okegem had je bijvoorbeeld mensen, die elkaar maar om de 3 maand zagen, bij de bloedgift. Het is ook plezierig als je in groep bent, het motiveert. Ongelukken of ziekte in de familie zijn ook soms de aanleiding om donor te worden. Ik ken mensen, die bloed zijn komen geven omdat hun moeder eens gevallen was en bloed moest krijgen. Haar kinderen beseften, dat als niemand bloed geeft, ook niemand bloed kan ontvangen. En om mensen te overtuigen waren de jaarmarkt en die extra inzameling aan de Carrefour goed natuurlijk. Ze zitten in een goede sfeer en leggen zich gemakkelijk op dat bedje.”
Zit er een feestje in na afloop van zijn 100ste bloedgift?
“Vroeger kreeg je champagne, maar het schijnt nu cava te zijn. In het theatercafé aan De Plomblom zal ik wel een Witkap drinken, op zijn Nienofs.”
Kennismaking
Mocht je net als Theo interesse hebben om bloed te geven of vrijwilliger te worden, dan kun je tijdens de autoloze zondag van 18 september terecht bij de stand van de Ninoofse Rode Kruisafdeling op het Paul De Montplein. Van 13 uur tot 18 uur kun je daar info krijgen en demonstraties volgen.
Info: Rode Kruis Ninove.
MLI
