NINOVE – De organisatie ‘Decenniumdoelstellingen’ brengt sinds 2008 de armoede in Vlaanderen in kaart. Dat doet zij op basis van 16 indicatoren. Wij geven in 4 bijdragen de resultaten weer voor Ninove. Vandaag: kansarmoede.
Die indicatoren zijn niet noodzakelijk en onmiddellijk gelinkt aan armoede. Ze duiden wel op een mogelijk armoedeprobleem nu of in de toekomst.
Scores
Volgens de resultaten van 2019 is de armoede in 275 van de 300 Vlaamse gemeenten (zeer sterk) gestegen in vergelijking met 12 jaar geleden. De cijfers dateren van vóór de corona-crisis.
Een gemeente, die het beter doet dan in 2008 (of een ander beginpunt), scoort positief of positiever. Wanneer amper iets wijzigde resulteerde dat in een 0. Zo zijn er vijf evaluaties: -2, -1, 0, +1, +2.
Daarnaast gebeurde ook nog een globale evaluatie. Ninove kreeg hier als eindscore -6 (tussen de uitersten 5 en -20). Hoe groter de (kans op) armoede, hoe negatiever de score.
Kansarmoede
Score voor Ninove: -1.
Mensen in kansarmoede zijn beknot om voldoende deel te hebben aan onderwijs, arbeid en huisvesting. Het gaat hierbij niet om een eenmalig feit, maar om een duurzame toestand, die zich voordoet op materiële en immateriële vlakken.
Tijdens hun contacten met gezinnen gaan de verpleegkundigen en gezinsondersteuners van Kind & Gezin na of er signalen zijn van kansarmoede op 6 domeinen:
– maandinkomen van het gezin,
– opleiding van de ouders,
– stimulatieniveau van de kinderen,
– arbeidssituatie van de ouders,
– huisvesting,
– gezondheid.
Wanneer een gezin zwak scoort op 3 of meer criteria, spreken we over kinderen in kansarmoede.
Vierdewereldgezin
In een interviewreeks ‘Working class heroes’ van De Morgen schetste Noël Slangen zijn kinder- en jeugdjaren. Hij groeide op in een Hasselts vierdewereldgezin. Zijn ouders schonken hem en zijn zus weinig aandacht. Toch slaagde hij erin zich uit dit milieu op te werken tot een ondernemer en communicatieadviseur, met klanten als Jean-Luc Dehaene, Guy Verhofstadt en Steve Stevaert.
Zijn getuigenis schets een aantal aspecten van kansarmoede.
“Ik ben uit de armoede geraakt. Maar ik ben een uitzondering op de regel, zoals de verstokte roker, die 100 jaar wordt. Daarom wil ik uitdrukkelijk niet als rolmodel aangezien worden. Ik vertel liever niet te veel ‘Oliver Twist’-verhalen, want de problematiek van kinderarmoede gaat eigenlijk over andere dingen, zoals isolement en uitsluiting. Ikzelf en de andere working class heroes zijn uit de miserie geraakt. Maar wij zijn slechts het topje van de ijsberg. Onder ons zit nog een massa mensen, die de weg naar boven nooit gevonden heeft.”
Sociale woning
Verderop in het interview heeft hij het over de ‘sociale mix’. “Als iedereen in je familie arm is en van een uitkering leeft, zijn de rijke familieleden diegenen, die een sociale woning hebben gekregen. Zij woonden in een propere buurt waar je met vriendjes op straat kon spelen. Wij woonden altijd midden in de stad, waar geen sociaal weefsel was.”
“Sociale mix is nu het modewoord: in nieuwe wijken moeten arm en rijk door elkaar wonen. Maar dat werkt niet. De rijken hebben hun netwerk overal, terwijl de armen dat vaak enkel in hun buurt hebben. Met zo’n sociale mix ontneem je hun die buurt. Als de loftprogressieven neerdalen, wordt alles duur en trendy en dat duwt de armere bevolking weg. Naar steden als Ninove, bijvoorbeeld, waar wonen nog betaalbaar is.”
Wat zou een oplossing kunnen zijn? “Er moeten in de steden veel meer kleine en betaalbare wooneenheden komen, die bereikbaar zijn met het openbaar vervoer. Nu worden kansarme mensen ook nog eens gedwongen om op onbereikbare plaatsen te gaan wonen.”
MLI
